Deelnemer:
Meestal kan ik niet veel met het formele/gestructureerde/georganiseerde, dan begint al gauw mijn allergie voor hokje vakje van vooroordeel te borrelen en te spuien, dat zal vast aan mij en/of met mijn verleden liggen. Toch ben ik na enige overdenking in gegaan op de uitdagende uitnodiging van een vriend om mee te doen aan Mandaat7.
Het was wel ff schrikken toen ik al de data gemaild kreeg, oei dat zijn meer avonden dan ik dacht. Als ik dat maar volhoud met mijn allergie! 🙂
Het aantal, en de inhoud van de avonden zijn goed want: die tijd hadden we zeker nodig om elke avond ontspannend te eten en samen, naar aanleiding van een gericht onderwerp, door te praten. Een onderwerp dat op ons allemaal als mannen van toepassing is. Je eigen verhaal vertellen, daardoor elkaar te leren kennen, begrijpen, vertrouwen en zodoende open te worden en één te worden in Hem, wauw!
Al begon avond zes voor mij wat stroef, tijdens deze avond werd het mij duidelijk: zeg maar gewoon een openbaring door ervaring, dat ik inhoudelijk ontdekken mocht, wat Het woord van God bedoeld met “de onderlinge samenkomst” uit Hebreen 10:25, want ik ervoer vanaf dat moment, we hebben de onderlinge samenkomst nodig om elkaar aan te vuren om te volharden!
Wat we toen hadden en hebben is volgens mij de gemeenschap tussen broers die God bedoeld heeft, hetgeen niet zomaar te vangen is met een Mandaat7-schepnetje , maar wel doordat het mannen samen brengt die open durven en willen zijn om gebrek, zwakte en kracht te delen, om elkaar echt te ontmoeten.
Mannen die broers en de Heilige Geest van God toelaten in hun persoonlijke, stoere en toch zo breekbare leven en er, met dat alles of niks, dan ook samen mee naar God toe gaan, in Jezus naam.
Dat zouden wij mannen meer moeten doen, al is het alleen al voor de mensen om ons heen.
